Zgodnie z zapisami ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów z 12 grudnia 2003 r.:
1. W przypadku kontroli wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej może pobrać trzy próbki produktu, co do którego zachodzi wątpliwość czy jest bezpieczny w celu jego przebadania.
2. Jeżeli stwierdzi nieodpowiednie oznakowanie może nakazać wprowadzenie właściwego oznakowania w wyznaczonym terminie lub wstrzymać wprowadzenie produktu na rynek.
3. Kiedy zachodzi podejrzenie, że produkt, który ma być wprowadzony na rynek nie jest bezpieczny:
a. nakazuje wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt,
b. zakazuje wprowadzania produktu na rynek i
c. nakazuje podjęcie czynności niezbędnych do zapewnienia przestrzegania tego nakazu.
4. Kiedy zachodzi podejrzenie, że produkt wprowadzony na rynek nie jest bezpieczny nakazuje:
a. wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt,
b. natychmiastowe wycofanie produktu z rynku,
c. powiadomienie opinii publicznej o zagrożeniu (ostrzeżenie konsumentów, określając termin i formę ostrzeżenia),
d. wycofanie produktu od konsumentów i jego zniszczenie.
Wycofanie produktu z rynku polega na odebraniu przez producenta wszystkich egzemplarzy produktu od dystrybutorów oraz zakazaniu prezentowania i oferowania przez dystrybutorów takiego produktu konsumentom.
Wycofanie produktu od konsumentów polega na odebraniu produktów od konsumentów i zwrocie kwoty, za jaką produkt został nabyty, bez względu na stopień zużycia produktu.
1. Organ nadzoru może, w drodze decyzji, nałożyć na producenta lub dystrybutora karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł, jeżeli:
1. nie powiadomił niezwłocznie organu nadzoru o tym, że uzyskał informację, iż wprowadzony na rynek produkt nie jest bezpieczny;
2. nie udzielił informacji niezbędnych do stwierdzenia, czy produkt jest bezpieczny lub udzielił informacji nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd;
3. nie wykonał decyzji organu nadzoru wydanej w odniesieniu do jego produktu;
4. wprowadził na rynek produkt umieszczony w rejestrze produktów niebezpiecznych.
2. Organ nadzoru może, w drodze decyzji, nałożyć na producenta karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł, jeżeli:
1. producent nie dostarczył konsumentom informacji w języku polskim o produkcie wprowadzanym na rynek polski; niewykonanie obowiązków określonych w art. 10 ust. 2;
2. wprowadził na rynek produkt niespełniający wymagań bezpieczeństwa.
3. Organ nadzoru może, w drodze decyzji, nałożyć na dystrybutora karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł, jeżeli:
1. dostarcza produkty, o których wie, lub o których, zgodnie z posiadanymi informacjami i doświadczeniem zawodowym powinien wiedzieć, że nie spełniają wymagań bezpieczeństwa;
2. nie przekazuje producentom, organowi nadzoru oraz wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej informacji przekazywanych przez konsumentów o zagrożeniach powodowanych przez produkty;
3. nie przedstawił organowi nadzoru lub wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej dokumentacji niezbędnej do ustalenia pochodzenia produktu.
Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji organu nadzoru. Egzekucja kary pieniężnej następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Decyzje organu nadzoru, stanowią podstawę wpisu do prowadzonego przez niego rejestru produktów niebezpiecznych. Informacje zawarte w rejestrze są publicznie dostępne i są to w szczególności:
· dane umożliwiające identyfikację produktu;
· informacje o rodzaju i zakresie zagrożeń stwarzanych przez produkt oraz o środkach, jakie zastosowano w odniesieniu do produktu.
Organ nadzoru usuwa wpis w rejestrze w przypadku, gdy osoba zainteresowana udowodni, że:
· wycofano produkt z rynku;
· niezgodności z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa zostały wyeliminowane.
Wpis w rejestrze usuwa się nie wcześniej niż:
· w terminie 6 miesięcy od przekazania przez osobę zainteresowaną dowodów wycofania produktu z rynku;
· w terminie 12 miesięcy od przekazania przez osobę zainteresowaną dowodów potwierdzających wyeliminowanie niezgodności z wymaganiami bezpieczeństwa.
Organ nadzoru informuje Komisję Europejską, w szczególności o:
· decyzjach ograniczających wprowadzanie na rynek produktów lub nakazujących ich wycofanie z rynku lub nakazujących wycofanie produktów od konsumentów, podając uzasadnienie podjęcia takich działań;
· stwierdzeniu istnienia poważnego zagrożenia wymagającego natychmiastowych działań, zwłaszcza gdy produkt może znajdować się w obrocie w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej;
· działaniach podjętych z własnej inicjatywy przez producentów lub dystrybutorów w celu zapobieżenia lub wyeliminowania zagrożeń stwarzanych przez produkty.